Wizyta u psychologa:
Pierwsza wizyta u psychologa: o co pyta i jak się przygotować?
Dlaczego boimy się lub odwlekamy wizytę u psychologa lub terapeuty?
Dlaczego ludzie często odkładają decyzję pierwszej wizycie u terapeuty? Wybierają się do niego dopiero wtedy, gdy czują się fatalnie, a Problemy zaczły się nawarstwiać.
Mogą też obawiać się mówienia o swojej prywatności, tajemnicach, trudnościach, które być może uważają za wstydliwe.
Dlaczego ludzie często odkładają decyzję pierwszej wizycie u terapeuty? Wybierają się do niego dopiero wtedy, gdy czują się fatalnie, a Problemy zaczły się nawarstwiać.
Mogą też obawiać się mówienia o swojej prywatności, tajemnicach, trudnościach, które być może uważają za wstydliwe.
To zrozumiałe, gdyż nie mają oni profesjonalnego przeszkolenia w zakresie diagnozy i udzielania wsparcia psychologicznego.
Skoro do tej pory radzili sobie bez wsparcia terapeuty, mogą nie brać pod uwagę takiej możliwości.Albo nie wierzą w to, że terapia będzie dla nich pomocna. Mogą też obawiać się mówienia o swojej prywatności, tajemnicach, trudnościach, które być może uważają za wstydliwe. Mimo że coraz więcej osób chodzi na terapię, to nadal nie mówimy o tym tak otwarcie, jak o wizycie u internisty czy ortopedy.
W dzieciństwie i okresie dorastania uczymy się dbać o swoje zdrowie fizyczne, natomiast zapomina się o trosce o własną psychikę. Nie jesteśmy zatem przyzwyczajeni do dbania o swoje zdrowie psychiczne.
Obawa przed pierwszą wizytą u terapeuty jest też naturalna, bo nie znamy jeszcze osoby, której będziemy się zwierzać. Jednak warto pamiętać, że zadaniem psychoterapeuty jest nam przede wszystkim pomóc. Na początku tworzy się relację pełną zaufania, akceptacji i szacunku, aby klient poczuł się bezpiecznie i mógł swobodnie mówić o sobie.
W dzieciństwie i okresie dorastania uczymy się dbać o swoje zdrowie fizyczne, natomiast zapomina się o trosce o własną psychikę. Nie jesteśmy zatem przyzwyczajeni do dbania o swoje zdrowie psychiczne.
Obawa przed pierwszą wizytą u terapeuty jest też naturalna, bo nie znamy jeszcze osoby, której będziemy się zwierzać. Jednak warto pamiętać, że zadaniem psychoterapeuty jest nam przede wszystkim pomóc. Na początku tworzy się relację pełną zaufania, akceptacji i szacunku, aby klient poczuł się bezpiecznie i mógł swobodnie mówić o sobie.
Umówienie się na konsultację jest wyrazem odwagi oraz dbania o siebie i swoje zdrowie.
Czym różni się spotkanie z terapeutą od rozmowy z przyjacielem?
W odróżnieniu od znajomych terapeuta nie ocenia, nie daje gotowych rad, a rozwiązania wypracowuje wspólnie z pacjentem.
Terapeuta staje się dla nas swego rodzaju lustrem, które pozwala realnie spojrzeć na rzeczywistość i zobaczyć to, czego być może do tej pory nie dostrzegaliśmy, a także spojrzeć na swoje trudności z różnych perspektyw.
Jeśli tkwimy w stresującej sytuacji, nasze pole widzenia często się zawęża.
Dzięki relacji terapeutycznej możemy w pełni emocjonalnie odreagować, otwarcie dzielić się swoimi myślami. Jest to pewna odskocznia od codziennych relacji, ponieważ terapeuta nie jest związany z naszym życiem.
W odróżnieniu od znajomych terapeuta nie ocenia, nie daje gotowych rad, a rozwiązania wypracowuje wspólnie z pacjentem.
Terapeuta staje się dla nas swego rodzaju lustrem, które pozwala realnie spojrzeć na rzeczywistość i zobaczyć to, czego być może do tej pory nie dostrzegaliśmy, a także spojrzeć na swoje trudności z różnych perspektyw.
Jeśli tkwimy w stresującej sytuacji, nasze pole widzenia często się zawęża.
Dzięki relacji terapeutycznej możemy w pełni emocjonalnie odreagować, otwarcie dzielić się swoimi myślami. Jest to pewna odskocznia od codziennych relacji, ponieważ terapeuta nie jest związany z naszym życiem.
Włącznie z samym faktem przyjścia na wizytę. Istnieją wyjątki od tej zasady. Są to sytuacje kiedy Twoje życie lub zdrowie jest zagrożone. Podobnie jeśli dotyczy to innych osób z Twojego otoczenia.
Jak konkretnie pomaga psychoterapeuta?
Przede wszystkim pomaga odróżnić obszary, nad którymi mamy wpływ od tych, nad którymi nie sprawujemy kontroli. Warto szczególnie przyjrzeć się sprawom od nas zależnym i zastanowić się, jakie rozwiązania można podjąć. A jeśli chodzi o kwestie niezależne od nas, to pracujemy nad ich akceptacją lub podjęciem większych kroków ku zmianie.
Przede wszystkim pomaga odróżnić obszary, nad którymi mamy wpływ od tych, nad którymi nie sprawujemy kontroli. Warto szczególnie przyjrzeć się sprawom od nas zależnym i zastanowić się, jakie rozwiązania można podjąć. A jeśli chodzi o kwestie niezależne od nas, to pracujemy nad ich akceptacją lub podjęciem większych kroków ku zmianie.
Вardzo ważny jest również dobór terapeuty.
Śmieję się, że jest z tym trochę jak z wyborem partnera. Ważne jest wzajemne dopasowanie. Kolejną kwestią są nurty terapeutyczne, w których niewiele osób się orientuje.
Inaczej będzie pracował terapeuta psychoanalityczny, a inaczej – poznawczo-behawioralny. Przed wizytą warto choć trochę o tych nurtach poczytać i zobaczyć, które podejście będzie nam bardziej odpowiadało.
Z drugiej strony funkcjonuje przeciwny mit – będziemy wracać do przeszłości i dawnych traum, nasza sytuacja tylko się pogorszy…
Wiele zależy tutaj od indywidualnego przypadku. Czasem wrócenie do przeszłości jest niezbędne, by skorygować dawne doświadczenia, otwarcie wyrazić emocje czy zaspokoić ukryte potrzeby. Jednak ilość czasu przeznaczanego na rozmowę o przeszłości także zależy od nurtu terapeutycznego.
W terapii poznawczo-behawioralnej rozmowa o dzieciństwie służy przede wszystkim poznaniu sposobów radzenia sobie pacjenta, których nauczył się w przeszłości. Dzięki temu możemy lepiej zrozumieć trudności pojawiające się w obecnym życiu. A zrozumienie problemu jest pierwszym i bardzo ważnym krokiem do podjęcia zmiany.
Wyjaśnijmy mit o tym, że psycholog korzysta z technik manipulacji, umie czytać w myślach i wpłynie na nas niezależnie od tego, czy tego chcemy, czy nie.
Inaczej będzie pracował terapeuta psychoanalityczny, a inaczej – poznawczo-behawioralny. Przed wizytą warto choć trochę o tych nurtach poczytać i zobaczyć, które podejście będzie nam bardziej odpowiadało.
Z drugiej strony funkcjonuje przeciwny mit – będziemy wracać do przeszłości i dawnych traum, nasza sytuacja tylko się pogorszy…
Wiele zależy tutaj od indywidualnego przypadku. Czasem wrócenie do przeszłości jest niezbędne, by skorygować dawne doświadczenia, otwarcie wyrazić emocje czy zaspokoić ukryte potrzeby. Jednak ilość czasu przeznaczanego na rozmowę o przeszłości także zależy od nurtu terapeutycznego.
W terapii poznawczo-behawioralnej rozmowa o dzieciństwie służy przede wszystkim poznaniu sposobów radzenia sobie pacjenta, których nauczył się w przeszłości. Dzięki temu możemy lepiej zrozumieć trudności pojawiające się w obecnym życiu. A zrozumienie problemu jest pierwszym i bardzo ważnym krokiem do podjęcia zmiany.
Wyjaśnijmy mit o tym, że psycholog korzysta z technik manipulacji, umie czytać w myślach i wpłynie na nas niezależnie od tego, czy tego chcemy, czy nie.
Jeśli zauważasz różnice to warto obserwować, jakie czynniki na to wpływają i podzielić się tymi obserwacjami z psychologiem.
O co zapyta psycholog?
Zanim udasz się na konsultację z psychologiem warto spróbować ustalić pewne fakty, o które będzie pytał diagnosta. Niektórzy zapisują sobie te informacje, aby było łatwiej opowiedzieć o swoim problemie podczas spotkania. Dzięki temu oszczędza się czas, który można przeznaczyć na dodatkowe pogłębienie wywiadu psychologicznego.
Od kiedy trwa problem i jakich doświadczasz objawów?
Po pierwsze, będziesz pytany o to od kiedy trwa problem i jakich doświadczasz objawów (np. ciągłe przygnębienie, wybuchy złości, lęk przed kontaktami z ludźmi, obsesyjne myśli, bezsenność, niska samoocena, zmniejszony apetyt) oraz jak wygląda ich nasilenie w ciągu dnia.
Co dzialo sie przed wystapieniem problemu?
Warto zastanowic sie, czy cos zmienilo sie w Twoim zyciu - chodzi o wszystko, co bylo dla Ciebie stresujace.
Nastepnie psycholog sprawdzi jak obecny problem wplywa na Twoje funkcjonowanie w pracy, w relacjach i innych waznych dla Ciebie obszarach.
Jak przebiegalo Twoje dziecinstwo?
Podczas konsultacji psychologicznych moga pasc rowniez pytania dotyczace Twojego dziecinstwa - sposobow okazywania bliskosci i rozwiazywania konfliktow przez rodzicow, ewentualnych doswiadczen przemocy.
Z drugiej strony funkcjonuje przeciwny mit – będziemy wracać do przeszłości i dawnych traum, nasza sytuacja tylko się pogorszy…
Wiele zależy tutaj od indywidualnego przypadku. Czasem wrócenie do przeszłości jest niezbędne, by skorygować dawne doświadczenia, otwarcie wyrazić emocje czy zaspokoić ukryte potrzeby. Jednak ilość czasu przeznaczanego na rozmowę o przeszłości także zależy od nurtu terapeutycznego.
I inne pytania
Zanim udasz się na konsultację z psychologiem warto spróbować ustalić pewne fakty, o które będzie pytał diagnosta. Niektórzy zapisują sobie te informacje, aby było łatwiej opowiedzieć o swoim problemie podczas spotkania. Dzięki temu oszczędza się czas, który można przeznaczyć na dodatkowe pogłębienie wywiadu psychologicznego.
Od kiedy trwa problem i jakich doświadczasz objawów?
Po pierwsze, będziesz pytany o to od kiedy trwa problem i jakich doświadczasz objawów (np. ciągłe przygnębienie, wybuchy złości, lęk przed kontaktami z ludźmi, obsesyjne myśli, bezsenność, niska samoocena, zmniejszony apetyt) oraz jak wygląda ich nasilenie w ciągu dnia.
Co dzialo sie przed wystapieniem problemu?
Warto zastanowic sie, czy cos zmienilo sie w Twoim zyciu - chodzi o wszystko, co bylo dla Ciebie stresujace.
Nastepnie psycholog sprawdzi jak obecny problem wplywa na Twoje funkcjonowanie w pracy, w relacjach i innych waznych dla Ciebie obszarach.
Jak przebiegalo Twoje dziecinstwo?
Podczas konsultacji psychologicznych moga pasc rowniez pytania dotyczace Twojego dziecinstwa - sposobow okazywania bliskosci i rozwiazywania konfliktow przez rodzicow, ewentualnych doswiadczen przemocy.
Z drugiej strony funkcjonuje przeciwny mit – będziemy wracać do przeszłości i dawnych traum, nasza sytuacja tylko się pogorszy…
Wiele zależy tutaj od indywidualnego przypadku. Czasem wrócenie do przeszłości jest niezbędne, by skorygować dawne doświadczenia, otwarcie wyrazić emocje czy zaspokoić ukryte potrzeby. Jednak ilość czasu przeznaczanego na rozmowę o przeszłości także zależy od nurtu terapeutycznego.
I inne pytania